เนื้อหาข้อมูล "หญ้ายายเภา"
- หญ้ายายเภา คืออะไร
- ชื่อวิทยาศาสตร์ หญ้ายายเภา
- ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
- ออกอับสปอร์ช่วงเดือนไหน?
- การกระจายพันธุ์และนิเวศวิทยา
- การใช้ประโยชน์
หญ้ายายเภา คืออะไร
หญ้ายายเภา คือ ชื่อไทยที่ใช้เป็นชื่อทางการของพืชชนิดหนึ่ง (อ้างอิงตามหนังสือชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย เต็ม สมิตินันทน์ ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2557) ซึ่งยังมีชื่ออื่นที่เรียกแตกต่างกันไปตามแต่ละท้องถิ่น อีกหลายชื่อ เช่น กระฉอก, กะฉอก, กิ๊กุโพเด๊าะ, กูดก้อง, กูดเครือ, กูดงอดแงด, กูดแพะ, กูดย่อง, ไก่ขู่, ตะเภาขึ้นหน, ตีนตะขาบ, ทุไก่โค, ผักตีนต๊กโต, เฟินตีนมังกร, รีบูบะซา, ลิเภาใหญ่, หมอยแม่ม่าย, หลีเภา และมีชื่อสามัญ (common name) ภาษาอังกฤษ ว่า Big Lygodium, Maidenhair creeper
![หญ้ายายเภา Big Lygodium, Maidenhair creeper](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBBiQxmp6eXNCl-pDtpGHVfToe-_kCmuKml_ONv2KjvNPxu2dwlJ8qppXH8e4EtOOOJjFQLClP5NOO_8apz-SFzc6ejP7xOgCBKLF4cN0CtiVdx24axKih3or4jLlvQfes0EQHh_gR8G7V6QhU7_9zk6YFQPi6xWccjqKjDCf0PQNqWafFxICF2aePWxY/w640-h595-rw/Lygodium-flexuosum.jpg)
ชื่อวิทยาศาสตร์ หญ้ายายเภา
หญ้ายายเภา มีชื่อวิทยาศาสตร์ ว่า Lygodium flexuosum (L.) Sw. จัดเป็นพืชที่อยู่ในวงศ์ Lygodiaceae
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
หญ้ายายเภา มีลักษณะเป็นเฟินที่ลักษณะเลื้อยพัน ลำต้นใต้ดินเป็นเหง้าสั้นปกคลุมด้วยขนสีน้ำตาลเข้มหนาแน่น แกนกลางใบคล้ายลำต้น มีลักษณะ เป็นเส้นค่อนข้างกลม เถาที่แตกจากเหง้าสีฟางแห้ง ส่วนโคนก้านสีน้ำตาลเข้ม ใบประกอบแบบขนนกสองชั้น ชั้นแรกเป็นใบ ประกอบแบบขนนกปลายคู่ เรียงตรงข้าม ยาวได้ถึง 50 ซม.
ใบประกอบชั้นที่สองเป็นใบประกอบแบบขนนกปลายคี่ มี 3-9 ใบ แขนงใบยาวได้ถึง 15 ซม. ใบย่อยมีรูปร่างหลายแบบ รูปขอบขนานถึงรูปสามเหลี่ยมยาว กว้าง 1-2.5 ซม. ยาว 5-15 ซม. ออกเรียงสลับ ก้านใบย่อยยาวได้ถึง 1 ซม. ใบย่อยที่สร้างอับสปอร์จะเรียวยาวและขอบใบเป็นจักหยาบกว่าใบที่ไม่สร้างอับสปอร์ มีกลุ่มอับสปอร์ยื่นออกจากขอบใบ กว้างประมาณ 1.5 มม. ยาวได้ถึง 1 ซม. เยื่อคลุมอับสปอร์เกลี้ยง
ออกอับสปอร์ช่วงเดือนไหน?
หญ้ายายเภา ออกอับสปอร์ช่วงเดือน พ.ค.-ธ.ค. (แทงยอดอ่อนในเดือนเมษายนและยุบหายไปในเดือนธันวาคม)
การกระจายพันธุ์และนิเวศวิทยา
การกระจายพันธุ์ของหญ้ายายเภา พบได้ทุกภาค พบในป่าเต็งรัง ป่าเบญจพรรณ ป่าดิบแล้ง และป่าดิบชื้น
การใช้ประโยชน์
- ลำต้น ทำงานหัตกรรม ทำเครื่องจักสาน ทำเครื่องประดับ
- ใบอ่อนและยอดอ่อน รับประทานเป็นผักสด กับน้ำพริก
- ใช้ทั้งต้น สรรพคุณ เป็นยาขับเสมหะ