เนื้อหาข้อมูลพันธุ์ไม้ 'น้ำเกลี้ยง'
- ชื่อวิทยาศาสตร์
- ชื่อสามัญ ภาษาอังกฤษ
- การกระจายพันธุ์
- นิเวศวิทยา ถิ่นอาศัย
- ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
- ออกดอกเดือนไหน
- ประโยชน์และสรรพคุณ
ชื่อวิทยาศาสตร์
พืชชนิดนี้ มีชื่อไทยว่า น้ำเกลี้ยง ชื่อวิทยาศาสตร์ ว่า Gluta laccifera (Pierre) Ding Hou เป็นพืชในสกุล Gluta ซึ่งอยู่ในวงศ์ Anacardiaceae.
นอกจากนี้ยังมีชื่ออื่น ๆ ที่เป็นชื่อพื้นเมืองไทย หรือ ชื่อท้องถิ่น ที่เรียกแตกต่างกันไปตามแต่ละท้องถิ่น เช่น รัก เป็นต้น.
ชื่อพ้อง (Synonyms)
- Melanorrhoea laccifera Pierre (1885)
- Penaea nitida Lour. (1790)
- Melanorrhoea pilosa Lecomte (1908)
- Gluta nitida (Lour.) Merr. 1934)
- Melanorrhoea laccifera var. parvifolia Evrard (1952)
อนุกรมวิธานพืช (Plant Taxonomy)
- อาณาจักร (Kingdom) : Plantae
- ไฟลัม (Phylum) : Streptophyta
- ชั้น (Class) : Equisetopsida
- ชั้นย่อย (Subclass) : Magnoliidae
- อันดับ (Order) : Sapindales
- วงศ์ (Family) : Anacardiaceae
- สกุล (Genus) : Gluta
- ชนิด (Species) : Gluta laccifera
ชื่อสามัญ ภาษาอังกฤษ
น้ำเกลี้ยง มีชื่อสามัญ (Common name) ภาษาอังกฤษ ว่า Laos Lacquer Tree, Cambodian Lacquer Tree เป็นต้น
การกระจายพันธุ์
![ลักษณะ น้ำเกลี้ยง, รัก : ชื่อวิทยาศาสตร์ Gluta laccifera](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqgLgmwOiBHt03bZ8Y4IxRtdMrv5KRfI-ZP1bIYZeZ1m_IrHfcXvVZvuZqqV5xzXMy3o8YXD9U1-vHY131-0loowQNRMZ2X-FFn7Cr_uP-qXs3MSXNIQ7Zj92fWzfngX0x4NBZabFfaLJN1BJG7NsOW_fPpPLp03bxST8n2c-BmrlxUSYW9S2BP7rpJJo/s1600-rw/Gluta-laccifera.jpg)
การแพร่กระจายของต้นน้ำเกลี้ยง เป็นพืชถิ่นเดียวระดับภูมิภาค (Regional endemic) พบเฉพาะในภูมิภาคอินโดจีนแถบตอนกลาง และล่าง ประเทศไทยพบในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จังหวัดจันทบุรี และตราด ประเทศลาวพบตอนกลางและ ตอนใต้ เวียดนามตอนใต้ และกัมพูชา
นิเวศวิทยา ถิ่นอาศัย
ถิ่นอาศัยของต้นน้ำเกลี้ยง พบขึ้นในป่าดิบแล้ง ป่าเต็งรัง หรือตามพลาญหิน ที่ความสูงจากระดับน้ำทะเล 50 - 500 เมตร.
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
น้ำเกลี้ยง มีลักษณะวิสัยเป็นไม้ต้น ผลัดใบ สูง 10-30 ม. เปลือกสีน้ำตาลเทา เรียบหรือแตกสะเก็ดบาง รูปหลาย เหลี่ยมและล่อนออก ส่วนที่มีชีวิตมีน้ำยางใสเหนียว เปลี่ยนเป็นสีดำเมื่อถูกอากาศ กิ่งเกลี้ยง
ใบเดี่ยว เรียงเวียน กระจุกที่ปลายกิ่ง รูปไข่กลับ กว้าง 5-11 ซม. ยาว 10-24 ซม. ปลายใบกลม-มน โคนใบรูปลิ่ม หรือมน แผ่นใบหนา ผิวเรียบเกลี้ยงและมันเงา มีเส้นแขนงใบข้างละ 18-24 เส้น ก้านใบยาว 2-4 ซม.
ช่อดอกแบบแยกแขนง ออกปลาย กิ่งหรือใกล้ปลายกิ่ง ยาว 12-18 ซม. กลีบเลี้ยงเป็นปลอกหุ้มดอกตูม สีชมพู กลีบดอก 5 กลีบ สีขาว รูปขอบขนาน ยาว 8 มม. มีขนสั้นด้านนอก
เมื่อติดผลจะเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มและขยายตัวกลายเป็นปีก 5 ปีก รูปขอบขนาน ยาว 2-3.5 ซม. ตรงกลางติดผลทรงกลม กว้าง 2-3 ซม. ผิวเกลี้ยง มีก้านชูผลยาว 1-1.5 ซม.
ออกดอกเดือนไหน
ดอกน้ำเกลี้ยง ออกดอกเดือน ตุลาคม-ธันวาคม ผลแก่เดือนกุมภาพันธ์-เมษายน
ประโยชน์และสรรพคุณ
การใช้ประโยชน์ของน้ำเกลี้ยง น้ำยางมีพิษ (บางคนที่แพ้จะมีอาการคัน มีผื่นลมพิษ) น้ำยางใสเหนียวเมื่อถูกอากาศจะเปลี่ยนเป็น สีดำเข้ม นำมาทำยางรักใช้ในงานศิลปะโบราณ เช่น ลงรักปิดทอง เครื่องเขิน รักกระแหนะ หรือทารักษาเนื้อไม้และวัสดุต่าง ๆ (ยางรักที่ได้จากต้นน้ำเกลี้ยงนิยมใช้ในประเทศลาว กัมพูชา และไทย), เนื้อไม้คล้ายไม้มะฮอกกานี ใช้ทำ เครื่องเรือน